امروز با قشنگترین استادم حرف زدم.
آرامشبخش بود حرفاش. نه امیدبخشی پراطمینانش از پس سفری ۲۰ساله، اینکه مسیره هرچقدر سخت، بیراه نیست و تهش -احتمالا- یه چیزی هست.
