خب قبول. بی‌نتیجه‌ی بی‌نتیجه هم نبوده. آره، نتونستم هنوز بین دو تا راهی که قرار گذاشتم تو جفتشون راه برم تعادل برقرار کنم. ولی اینو فهمیدم که کافی نبودن این دو تا. سومی رو هم پیدا کردم ولی مسئله‌ی به نظر حل‌ناشدنی پیش بردن همزمانشون(که حالا بغرنج‌تر شده) همچنان برقراره.
سومی همونه که از Mythopoeia میگذره. خیلی دوره ولی خودش گفته دیگه، فقط همینه که مونده.
دلم برا این حدود دو ماهی که رفت و آمد‌های صبح و شبش انقد پر بود تنگ میشه. امیدوارم این تصمیم که قبل از تموم شدنش متوقفش کنم(ته پنجمی) تصمیم درستی باشه.
مشخصه که عقله یه سری امتیاز داده و در عوض داره اونجوری که دوست داره اوضاع رو کنترل میکنه. هوشمندانه‌است. حداقل از سروکله زدن با یه ناراضی چموش بهتره احتمالا.
